Πώς φαίνεται που 'σαι Ελληναράς!...

Με τον ΑΝΔΡΕΑ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ/ Ελευθεροτυπία, Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

ΚΑΥΧΙΕΣΑΙ που ο γιος σου είναι γαμιάς και η κόρη σου παρθένα.
Καυχιέσαι που ήσουν λοκατζής στο Μεγάλο Πεύκο, χλευάζοντας τους πεζικάριους, αλλά βάζεις βύσμα για να πάει ο γιος σου κέντρο στην Κόρινθο και ειδικότητα διαβιβαστής στο Χαϊδάρι. Καμαρώνεις που το χωριό σου θυμίζει λίγο από Ζωνιανά, αλλά γκρινιάζεις ότι η επαρχία απ' όπου κατάγεσαι, είναι η πιο ριγμένη απ' όλες.

ΚΥΡΙΑΚΗ πρωί κοινωνάς στην εκκλησία και το απόγευμα ρίχνεις Χριστοπαναγίες στο γήπεδο. «Καταλαβαίνεις» τους ξένους «από τη φάτσα». Εχεις Φιλιππινέζα να σου κρατάει το παιδί, Βουλγάρα να σου καθαρίζει το σπίτι, Αλβανούς στο συνεργείο της οικοδομής, Πακιστανούς να σου φροντίζουν το κτήμα για να πληρώνεις λιγότερο και να μην κολλάς ένσημα, κι όμως φωνάζεις να φύγουν οι ξένοι να ξεβρωμίσει η χώρα.

ΚΑΘΕ καλοκαίρι «πρέπει να πας στο χωριό». Οταν ταξιδεύεις στο εξωτερικό για να ξεφύγεις λίγο από την Ελλάδα, ψάχνεις για άλλους Ελληνες για να κάνεις παρέα. Εκλιπαρείς το προσωπικό του αεροδρομίου να επιτρέψουν τις παραπάνω βαλίτσες που έχεις, αμέσως μόλις ο πατέρας σου σταματήσει να το κάνει για σένα και την οικογένεια. Οταν ταξιδεύεις με το αεροπλάνο και επιστρέψεις, βρίσκεις 20 άτομα να σε περιμένουν στο αεροδρόμο. Χειροκροτείς τον πιλότο όταν προσγειωθείς. Οποτε ταξιδεύεις στο εξωτερικό απορείς πώς ο κόσμος ζει χωρίς περίπτερα. Βρίσκεις τους τουρίστες αστείους. Και τους μαθαίνεις να λένε «malaka».

ΕΧΕΙΣ δέκα χρόνια να μπεις σε λεωφορείο. Περιγράφεις το κτίριο της Interamerican στην Κηφισίας ως «ουρανοξύστη». Παραγγέλνεις ταυτόχρονα σουβλάκια κι ένα ασθενοφόρο και το ασθενοφόρο έρχεται όταν χωνεύεις τα σουβλάκια. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να πέσεις σε μποτιλιάρισμα στις 6 π.μ. της Κυριακής. Εχεις αυτοκίνητο που κοστίζει πάνω από 60.000 ευρώ και αρνείσαι να δώσεις στον παρκαδόρο 5 ευρώ πουρμπουάρ γιατί το θεωρείς κλοπή.

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙΣ με τα φώτα για μπλόκο, αλλά παραπονιέσαι στον αστυνομικό ότι δεν δίνει κλήση και στους άλλους οδηγούς. Διπλοπαρκάρεις για τσιγάρα κλείνοντας τον δρόμο και απολογείσαι σ' αυτούς που κορνάρουν, αλλά στο παρακάτω στενό πλακώνεις τον οδηγό που έκανε ακριβώς το ίδιο. Οταν σταματάς στο φανάρι έχεις το χέρι στην κόρνα. Πάντα αναρωτιόσουν σε τι διάολο χρησιμεύει η «διάβαση πεζών». Είσαι βέβαιος ότι το κακό μάτι έχει αποδειχθεί και επιστημονικά.

ΜΙΣΕΙΣ τους δημόσιους υπαλλήλους, αλλά όνειρο ζωής είναι να γίνεις ένας από αυτούς. Ποτέ δεν σου φτάνουν τα χρήματα για τα βασικά είδη ανάγκης, αλλά πάντα σου περισσεύουν για τα είδη πολυτελείας. Ξέρεις ότι όλοι οι άλλοι είναι τουρκόσποροι ή Σλάβοι, αλλά εσύ το 'χεις στανταράκι πως είσαι γνήσιος απόγονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Πας γυμναστήριο και καπνίζεις κι ένα πακέτο τσιγάρα τη μέρα. Κάνεις φραπέ πριν φύγεις από το σπίτι, όταν φτάνεις στο γραφείο, μετά το φαγητό, όταν έχεις καλεσμένους, πριν φύγουν οι καλεσμένοι, αφού φύγουν οι καλεσμένοι και πριν πέσεις για ύπνο.

ΤΡΩΣ πρωινό πριν πας για ύπνο. Δεν τρως ποτέ βραδινό πριν από τις 10 μ.μ. Μαλώνεις για το ποιος θα πληρώσει τον λογαριασμό. Το πρώτο σου hangover ήταν γύρω στα 5 σου, όταν ο μπαμπάς / θείος / παππούς σού έδωσε να δοκιμάσεις ουίσκι, γιατί το ζήταγες κλαίγοντας. Η μαμά βάζει σεμεδάκι πάνω από την οθόνη του PC σου.

42 χρόνια από την δολοφονία του Τσε!

42 χρόνια μετά τη δολοφονία του στη Βολιβία ο Τσε Γκεβάρα εξακολουθεί να ακτινοβολεί παγκοσμίως και να αποτελεί διαρκή πηγή έμπνευσης για νέους αγώνες. Να συνεγείρει συνειδήσεις ως ο ασυμβίβαστος επαναστάτης και διεθνιστής που δεν μπαίνει σε «καλούπια» και δεν κάνει την εξουσία αυτοσκοπό.

Σήμερα, η Βολιβία, με τον Έβο Μοράλες στη θέση του Προέδρου, τιμάει και επίσημα τον Τσε. Αλλά και γενικότερα η Λατινική Αμερική κινείται – με τον ένα ή άλλο τρόπο – στην κατεύθυνση που εκείνος οραματίστηκε.

Σαράντα δύο χρόνια μετά, ο «μύθος» του Τσε όχι μόνο δεν έχει θαμπώσει, αλλά συνεχώς ενισχύεται και παγκοσμιοποιείται. Και πώς να μη συμβαίνει αυτό, όταν όλη η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με μεγάλες ανισότητες, διαρκείς πολέμους και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Όταν η ίδια η ζωή στη γη απειλείται από την οικολογική καταστροφή και την εξάπλωση των πυρηνικών. Όταν οι ανισότητες διευρύνονται και οι κοινωνικές πληγές βαθαίνουν, όχι μόνο στις φτωχές αλλά και στις πλούσιες χώρες.

Όταν –σε αντίθεση με όλα αυτά- αναπτύσσεται ένα πολύμορφο παγκόσμιο κίνημα με συνθήματα «Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη» και «Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός», ένας κόσμος που να «χωράει πολλούς κόσμους», σύμφωνα με τους Ζαπατίστας. Όταν το ερώτημα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» γίνεται ξανά επίκαιρο.
Πηγή: http://www.synaspismos.gr/
Από:manosbee.blogspot.com