Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

Οι πρώτοι Ελληνες νεκροί κατά την 28η Οκτωμβρίου 1940.

Οι πρώτοι Ελληνες νεκροί κατά την 28η Οκτωμβρίου 1940.


Οι αγώνες του Ελληνικού Εθνους γιά την υπεράσπιση της πατρίδας ήταν πάντοτε συλλογικοί. Το έπος του 1940 δεν μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Συμβαίνει όμως κάποιες φορές, η ιστορία χωρίς να παραγνωρίζει την αξία του συλλογικού αγώνα, να δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιά τούς πρώτους ήρωες, τούς πρώτους τραυματίες, τούς πρώτους νεκρούς.
Τα ιστορικά δεδομένα και οι μαρτυρίες στρατιωτών πού ήταν δίπλα του, μας λένε πώς ο πρώτος νεκρός ήταν ο στρατιώτης ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΤΣΑΒΑΛΙΑΡΗΣ από το Γοργογύρι Τρικάλων, ο οποίος σκοτώθηκε στίς 5 το πρωί της 28 ης Οκτωβρίου, ήταν έξω από το φυλάκιο καί χτυπήθηκε από τα πρώτα πυρά των Ιταλών, με θραύσμα όλμου, πάνω από το μάτι. Σύμφωνα με τίς ιστορικές πηγές, [βλέπε άρθρο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ Οκτώβρίου 1999], την πρώτη μέρα της Ιταλικής επίθεσης σκοτώθηκαν στήν πρώτη γραμμή του Αλβανικού μετώπου οι:
Στρατιώτης ΚΑΡΑΒΙΔΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ , από την Οξειά Καρδίτσας, του 51 Συντάγματος πεζικού
Στρατιώτης ΜΠΟΥΚΟΥΒΑΛΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ από την Καρίτσα Δωδώνης
Λοχίας ΤΣΙΩΜΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ από το Βρυσοχώρι Ζαγορίου καί την ίδια μέρα στόν αεροπορικό βοβαρδισμό της Πάτρας
ο Στρατιώτης ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ από την Καυκωνία Ηλείας καί
ο Εφεδρος Ανθυπολοχαγός ΚΟΤΣΙΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ από τον Γούμενο Ηλείας.
Δυό μέρες αργότερα, - στίς 1 Νοεμβρίου πέφτει νεκρόςκαί ο πρώτος αξιωματικός, είναι ο Υπολοχαγός ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣ, διοικητής του 2 ου Λόχου του 4 ου Συντάγματος Πεζικού, 39 χρονών.
Την διοίκηση του λόχου, την αναλαμβάνει αμέσως ο έφεδρος Ανθυπολοχαγός ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΝΤΑΣΚΑΣ, 38 χρονών, ο οποίος πέφτει κι αυτός νεκρός λίγες στιγμές αργότερα....
Θαρρώ πώς στίς μέρες μας, των " πολιτικών τζακιών" καί των " γιών του ταχυδρόμου ", με τον Ζαχόπουλο καί τον Εφραίμ να γίνονται πρώτο θέμα, αυτοί οι πρώτοι νεκροί, γίνονται επίκαιροι: αν καί ξεχασμένοι από τα ΜΜΕ, όταν έρχονται με κάποια αφορμή στήν μνήμη μας, μας συγκινούν, μας δίνουν κουράγιο, καί πέρα από ιδεολογίες, μας εμπνέουν, - είναι ένα ορόσημο ελπίδας, πώς ο τόπος αυτό πού ζούμε, θα παραμείνει, ανεξάρτητα από την οποιανδήποτε δυσκολία, δικός μας, ελεύθερος, εδαφικά κι ιδεολογικά ....

Δεν υπάρχουν σχόλια: