ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ (μέρος 3).

από: elpe-gr.blogspot.com

Συνεχίζουμε με το τρίτο και τελευταίο μέρος των αναρτήσεών μας για τα Ελληνικά Πετρέλαια. Κύρια πηγή μας είναι το site aegeantimes.gr στο τέλος όμως θα σας δώσουμε αρκετά links για όσους θέλουν περισσότερη πληροφόρηση για το ίδιο θέμα ή για συναφή θέματα.
Οι γεωτρήσεις
Μέχρι το 1999 είχαν πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα 172 γεωτρήσεις και από αυτές μόνο οι 12 έγιναν στο Αιγαίο. Η πρώτη φορά που πραγματοποιήθηκε γεώτρηση στο Νότιο Αιγαίο ήταν κατά την περίοδο 1963-1965 όταν η εταιρία SAFOR πραγματοποίησε στη Ρόδο δυο χερσαίες γεωτρήσεις που απέβησαν άγονες.
Άλλη μια εταιρία επεχείρησε έρευνες στο Νότιο Αιγαίο ήταν η εταιρία OCEANIC, αμερικανικών συμφερόντων, κάνει έρευνες στο Αιγαίο αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Με την ανατροπή της Χούντας η κυβέρνηση Καραμανλή κάνει σύμβαση μεταξύ της ελληνικής Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίου (ΔΕΠ) και της DENISON CORPORATION, που είναι μια από τις δυο ισχυρότερες στην αγορά πετρελαιοειδών στον κόσμο. Αυτή η σύμβαση Καραμανλή προέβλεπε γεωτρήσεις στη Θάσο και επέκτασή τους σε ολόκληρο το Αιγαίο.
Παρά το γεγονός ότι η Τουρκία έβγαλε το ωκεανογραφικό "ΧΟΡΑ" το 1976 οι έρευνες συνεχίστηκαν. Όταν ανέλαβε ο Ανδρέας Παπανδρέου οι έρευνες διενεργήθηκαν από το 1981 έως το 1986 με την διαφορά ότι στο παιχνίδι μπήκε τότε και η ARAMCO, η οποία μαζί με την DENISON διεκδικούσαν τα πετρέλαια στο Αιγαίο. Διευκρινίζουμε ότι η ARAMCO αποτελούσε τότε κοινοπραξία των εταιριών TEXACO, SOCAL, ESSO, MOBIL. Η DENISON ανήκε στην πολυεθνική OXYDENTAL (του Αrmand Hammer, ο οποίος είχε αναλάβει διαμεσολαβητικό ρόλο μεταξύ Ρήγκαν και Γκορμπατσόφ για να φθάσουν στη συμφωνία της Γιάλτας) και υποστηριζόταν από το Σταίητ Ντηπάτρμεντ.
Σημείωση διαχειριστών: Το σωστό όνομα της Πολυεθνικής είναι Occidental Petroleum και έχει το logo που παρουσιάζουμε δίπλα.
Όταν η ΟΧΥDENTAL άρχισε να αισθάνεται την ασφυκτική πίεση της Αραβικής ΑRAMCO και την διάθεση του Παπανδρέου να δώσει το φιλέτο του «Μπάμπουρα» στους Αραβες ζήτησε την παρέμβαση του Στέιτ Ντηπάρτμεντ. Ακολούθησε το 1987 η ανοιχτή απειλή του Τούρκου πρωθυπουργού Τουργκούτ Οζάλ να απειλήσει με πόλεμο την Ελλάδα. Για όσους θυμούνται τότε ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που αμφισβητήθηκε ανοιχτά η ισορροπία 7 προς 10. Στις εφημερίδες της εποχής έκανε την εμφάνισή του ένα έγγραφο αυτό (με ημερομηνία 21 Μαρτίου 1987) το οποίο είχε την υπογραφή του τότε υπουργού Άμυνας της Αμερικής Κάσπαρ Ουάϊνμπεργκερ και απευθυνόταν στον αρχιστράτηγο του ΝΑΤΟ Ρίτσαρντ Περλ το οποίο έδωσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία στους Τούρκους να αμφισβητήσουν το νομικό καθεστώς της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο.
Όταν το ωκεανογραφικό των Τούρκων "ΣΙΣΜΙΚ" κάνει την εμφάνιση του ανοικτά της Λέσβου συνοδευόμενο από αντιτορπιλικά και φρεγάτες, ενώ η 4η Αποβατική Στρατιά της Σμύρνης τίθεται σε πλήρη ετοιμότητα, η Ελλάδα και Τουρκία φθάνουν στα πρόθυρα πολέμου.
Προσέξτε τώρα! Ο Παπανδρέου κατανοώντας καλά την Αμερικανική Πολιτική κάνει μια κίνηση καλής θέλησης, βάζοντας τον τότε υπουργό Βιομηχανίας Αναστάσιο Πεπονή να δηλώσει ότι δεν τίθεται θέμα εξαγοράς μετοχών της DENISON από την ελληνική ΔΕΠ. Ετσι φθάσαμε στο Νταβός, όπου και επίσημα πλέον δέχθηκε η Ελλάδα ότι το ζήτημα των πετρελαίων του Αιγαίου αποτελεί διεθνή και όχι εσωτερική της υπόθεση. Εκεί λοιπόν Παπανδρέου και Οζάλ συμφώνησαν να σταματήσουν οι έρευνες για τα πετρέλαια στη Θάσο και να μπει στο ράφι το κυπριακό πρόβλημα. Αργότερα, όπως είναι γνωστό, η Ελλάδα αποκήρυξε το Νταβός καθώς ο Ανδρέας Παπανδρέου είπε το περίφημο "mea culpa" "ήταν λάθος".
Το 1991 ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης συναντιέται στο Παρίσι με τον τότε πρωθυπουργό της Τουρκίας Μεσούτ Γιλμάζ με θέμα το Κυπριακό. Στο περιθώριο της συνάντησης έκαναν την εμφάνισή τους δύο χάρτες όπου καταγράφονταν οι εταιρίες στις οποίες έχουν ανατεθεί κατά καιρούς οι έρευνες ελληνικών πετρελαϊκών κοιτασμάτων τόσο στο Βόρειο όσο και στο Νότιο Αιγαίο. Μέχρι τότε όλες οι αναθέσεις είχαν γίνει σύμφωνα με το νόμο 98/75. Στους χάρτες αυτούς υπήρχαν τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας σχηματισμένα με μια μπλε γραμμή. Στον δεύτερο χάρτη υπήρχαν όλες οι αμφισβητούμενες περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας που διεκδικούσε η Άγκυρα με κόκκινες διαγραμμίσεις. Κατά την περίοδο αυτή εισέρχεται στο παιχνίδι των ερευνών στο Αιγαίο και η Γαλλική εταιρία Beicip.
Το 1994 αρχίζει μια νέα φάση, που κατέληξε στην εκμετάλλευση του "Πρίνου". Το ίδιο διάστημα όμως συνέπεσε και η ένταση στις σχέσεις των δύο χωρών. Μέχρι αυτή την χρονιά οι Αμερικανικές εταιρίες σαφώς και γνώριζαν περισσότερα από τις Ελληνικές Κυβερνήσεις σχετικά με την ύπαρξη πετρελαίου στο Αιγαίο αλλά οι οικονομικές συγκυρίες ωθούσαν τις πετρελαϊκές εταιρίες στην μη εκμετάλλευση αυτών των κοιτασμάτων.
Από τότε πολλές εταιρίες έχουν αναλάβει την έρευνα για κοιτάσματα πετρελαίου. Το 1995 αποτέλεσε μια χρονιά «σταθμός» στην έρευνα που πραγματοποιήσαμε. Το Καλοκαίρι της χρονιάς αυτής ο τότε Πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, λαμβάνει ένα άκρως απόρρητο σήμα από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών. Στο έγγραφο αυτό σύμφωνα με απόλυτα εξακριβωμένες πληροφορίες ένας Αμερικανικός δορυφόρος υψηλότατης τεχνολογίας ανακάλυψε και φωτογράφισε κοιτάσματα πετρελαίου στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο. Στην ενημέρωση της ΕΥΠ γινόταν λόγος για ένα κοίτασμα που ξεκινάει από τις βραχονησίδες Ίμια και κάνοντας ένα "S" και καταλήγει στη Γαύδο. Πολλά ΜΜΕ τότε έσπευσαν να γράψουν ότι η αποκάλυψη πετρελαίου στο Αιγαίο θα είχε γνωστοποιηθεί από τους Αμερικανούς και στις αρμόδιες Τουρκικές Υπηρεσίες. Ακολούθησαν η κρίση των Ιμίων καθώς και η ανοιχτή αμφισβήτηση της Ελληνικότητας της Γαύδου.
1987: H χρονιά που ανακαλύφθηκαν οι Γκρίζες Ζώνες
Στις 22 Σεπτεμβρίου του 1997 μια συνέντευξη στους FINANCIAL TIMES πυροδοτεί αλυσιδωτές αντιδράσεις στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, ο τότε διευθυντής πετρελαίων του Πρίνου στην Ελλάδα δήλωσε στους F.T. ότι «Μετά τον Μάρτιο του 1987 καθιερώθηκαν ουσιαστικά στην περιοχή "γκρίζες" οικονομικά ζώνες και δεν επιτρέπονται από την Ελληνική Κυβέρνηση γεωτρήσεις πέραν των 6 μιλίων, αλλά πάνω από την ελληνική υφαλοκρηπίδα.»
Μάλιστα ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Ρέππας είχε παραδεχτεί ότι η γεώτρηση στην περιοχή είχε ακυρωθεί λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «Το 1987 υπήρξε "χρονιά τομή". Θυμάστε τι έγινε τότε και γνωρίζετε πολύ καλά με ποια συνέπεια η Ελληνική Κυβέρνηση υπερασπίστηκε τα συμφέροντα και τα δικαιώματα της χώρας. Δεν υπάρχει πρόοδος για το συγκεκριμένο θέμα, λόγω της στάσης που κρατάει η άλλη πλευρά. Βεβαίως, γνωρίζετε επίσης τις διαφωνίες οι οποίες διατυπώνονται από πολλές πλευρές για το εύρος, για την έκταση των θαλασσίων υδάτων, στα οποία έχει την κυριαρχία και την ασκεί κάθε χώρα. Εμείς έχουμε ξεκάθαρες θέσεις σ` αυτό. Και βεβαίως, το αρμόδιο υπουργείο αναλαμβάνει πρωτοβουλίες σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, προκειμένου να αξιοποιήσουμε τα κοιτάσματα που πιθανώς υπάρχουν. Για το συγκεκριμένο θέμα και τις σχετικές λεπτομέρειες, πιστεύω ότι όταν απευθυνθείτε αρμοδίως θα τις έχετε. Αυτό το οποίο κάνουμε είναι να διασφαλίζουμε τα συμφέροντά μας, αφού λάβουμε υπόψη μας γενικότερες συνθήκες και προϋποθέσεις οι οποίες πρέπει να υπάρχουν, ώστε να προωθούμε την πολιτική μας χωρίς να δημιουργούμε προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν. Με άλλα λόγια, να μη δημιουργούμε προβλήματα μόνοι μας, στον εαυτό μας.»
Στην καθιερωμένη ενημέρωση των συντακτών εκείνης της ημέρας έγινε ένας πολύ σημαντικός διάλογος ανάμεσα στους δημοσιογράφους και στον κ. Ρέππα ο οποίος παρατίθεται αυτούσιος:
ΜΑΡΔΑΣ: Από εδώ και πέρα. Θέλω να ρωτήσω το ελληνικό κράτος διατηρεί το δικαίωμα να κάνει έρευνες πετρελαίου πάνω στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, ανοιχτά της Θάσου;
ΡΕΠΠΑΣ: Το ελληνικό κράτος διατηρεί στο ακέραιο όλα τα δικαιώματα τα οποία έχει και προβλέπονται από τις ισχύουσες διατάξεις, από το νομικό πλαίσιο το οποίο υπάρχει γι` αυτά τα θέματα. Οι χειρισμοί οι οποίοι γίνονται, αυτό λαμβάνουν υπόψη τους, όπως και άλλα στοιχεία τα οποία δεν μπορούμε να αγνοήσουμε.
ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί δεν κάνει τότε, κύριε Υπουργέ, γεωτρήσεις;
ΡΕΠΠΑΣ: Αυτό είναι κάτι για το οποίο δεν θα αποφασίσουμε εμείς εδώ. Είναι κάτι το οποίο το Υπουργείο που το χειρίζεται αρμοδίως ως αντικείμενο, θα το αντιμετωπίσει.
ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η Κυβέρνηση λέω, γιατί δεν κάνει;
ΡΕΠΠΑΣ: Ασφαλώς, η Κυβέρνηση θα κάνει αυτό το οποίο πρέπει να κάνει. Αλλά, δεν θα το κάνει υπό το βάρος των εντυπώσεων, αλλά υπό το πρίσμα της ευθύνης η οποία πρέπει να διακρίνει αυτές τις πρωτοβουλίες με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, το συμφέρον του λαού μας. Να είστε σίγουροι ότι γίνεται το καλύτερο.
ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δηλαδή, το συμφέρον είναι να μην κάνει.
ΡΕΠΠΑΣ: Αυτό το λέτε εσείς.
ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Οχι. Αυτό μας λέτε εσείς.
ΡΕΠΠΑΣ: Αυτό το λέτε εσείς. Γιατί αυτό το θέμα το οποίο -όπως είπε ο κ. Μαρδάς- εδώ και πάρα πολλά χρόνια είναι σε εκκρεμότητα (από τότε έχουν μεσολαβήσει πολλές κυβερνήσεις) μας έχει απασχολήσει και μας απασχολεί. Είναι θέμα που έχει κριθεί γιατί έχει κατ` επανάληψη συζητηθεί δημοσίως. Και έχει αποτελέσει, αν θέλετε, ένα στοιχείο το οποίο συνεκτίμησε ο ελληνικός λαός, προκειμένου να σταθμίσει την ψήφο του. Λοιπόν, είναι ένα θέμα το οποίο χειριζόμαστε πολύ υπεύθυνα.
ΠΟΥΛΙΔΟΥ: Θέλω να ρωτήσω, τι γίνεται με τη διαδικασία των
Εμπειρογνωμόνων και αν έχει στείλει η Αθήνα την απάντηση της στο δεύτερο τουρκικό υπόμνημα.
ΡΕΠΠΑΣ: Εχει ετοιμαστεί και σήμερα αποστέλλεται η απάντηση των
Ελλήνων Εμπειρογνωμόνων.
ΠΟΥΛΙΔΟΥ: Κοινή συνάντηση προβλέπεται;
ΡΕΠΠΑΣ: Το θέμα αυτό της συνάντησης παραμένει ανοιχτό. Έχει "παγώσει" για την ώρα, επειδή ακριβώς θεωρούμε ότι δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις οι οποίες είναι απαραίτητες, δεν υπάρχει το κατάλληλο περιβάλλον.
ΦΑΣΟΥΛΑΣ: Κύριε Εκπρόσωπε, ανησυχεί και πόσο ανησυχεί η Ελληνική Κυβέρνηση μετά τις χθεσινές και προχθεσινές εξαγγελίες των Τούρκων για πρόσθετα στρατιωτικά μέτρα στην Κύπρο, θα ιδρύσουν στρατιές, θα ιδρύσουν μεραρχίες, τάγματα, ένα σωρό τέλος πάντων στρατιωτικές μονάδες. Κατά πόσο ανησυχεί η Ελληνική Κυβέρνηση;
ΡΕΠΠΑΣ: Η Ελληνική Κυβέρνηση προβληματίζεται, όταν η άλλη πλευρά εκφράζεται μ` έναν τέτοιο τρόπο, ο οποίος είναι δηλωτικός της απαρέσκειάς της σε πρωτοβουλίες που έχει αναπτύξει ο διεθνής παράγων, προκειμένου να υπάρχει εξομάλυνση των σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες. Αυτό το οποίο αναφέρετε εσείς ως ένταση εξοπλισμών στην άλλη πλευρά, μπορεί να είναι και μία απάντηση σε όλους εκείνους οι οποίοι θεωρούν ότι η εξωτερική πολιτική που ασκεί η Κυβέρνηση δεν είναι αποτελεσματική. Το ότι ενοχλείται η άλλη πλευρά, σημαίνει ότι έχουμε πετύχει, σε μεγάλο βαθμό, τους στόχους που θέσαμε ευθύς εξ αρχής, με αποτέλεσμα η άλλη πλευρά να οδηγείται σε τέτοιου είδους επιλογές και κινήσεις οι οποίες είναι αδιέξοδες. Και πρέπει να το πούμε αυτό, γιατί έτσι δεν πρόκειται να επιτύχει να λύσει οποιοδήποτε πρόβλημα. Αυτό το οποίο πρέπει να κάνει η Τουρκία, και οι εκπρόσωποί της, είναι από τη δική της πλευρά, με λόγους αλλά κυρίως με έργα να συμβάλλει, ώστε να υπάρχει μία εποικοδομητική προσέγγιση σε όλα τα προβλήματα τα οποία υπάρχουν στην περιοχή, με κορυφαίο το κυπριακό πρόβλημα, ώστε να ανοίξουν από κει και πέρα οι δυνατότητες για μια προσέγγιση μεταξύ των δύο χωρών. Τον Σεπτέμβριο του 1998 αρχίζει η γεώτρηση στον «Πρίνο Γ», σε απόσταση 2,5-3 ναυτικών μιλίων από τα ήδη υπό εκμετάλλευση κοιτάσματα του Πρίνου, τα οποία βρίσκονται δυτικά της Θάσου. Η έρευνα στον «Πρίνο Γ» διενεργείται με γεωτρύπανο της αμερικανικής εταιρείας Thronton, ενώ στην περιοχή εκτελούσε έρευνες μέχρι το τέλος του έτους το ειδικό ωκεανογραφικό σκάφος Western Pride.
O E. Κουλουμπής παραδέχεται την ύπαρξη πετρελαίων στο Αιγαίο
Κατά την περίοδο αυτή η Ελληνική Κυβέρνηση δέχεται τα πυρά της αντιπολίτευσης σχετικά με το καθεστώς που επικρατεί στις υποθαλάσσιες έρευνες στο Αιγαίο. Η πρώτη επίσημη παραδοχή Ελληνα Πολιτικού ότι στο Αιγαίο υπάρχει πετρέλαιο έγινε την Δευτέρα 27 Νοεμβρίου του 2000 από τον τ. υπουργό Ευάγγελο Κουλουμπή ο οποίος δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο γίνεται σαφέστατη αναφορά στα όσα αναφέραμε στο πρώτο μέρος της έρευνάς μας για την ύπαρξη πετρελαίων στο Αιγαίο.
Ο τ. υπουργός αναφέρει συγκεκριμένα: "Εδώ και πολλά χρόνια Έλληνες και ξένοι επιστήμονες πίστευαν ότι υπάρχουν σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου στον Ελληνικό χώρο. Το μοναδικό όμως κοίτασμα που αξιοποιήθηκε μέχρι τώρα στην Ελλάδα είναι του Πρίνου στη θαλάσσια περιοχή της Θάσου. Ήταν ένα κοίτασμα σημαντικό που έδινε 30.000 βαρέλια και κάλυπτε περίπου το 10% των αναγκών της χώρας" (τώρα βρίσκεται στο τέλος του).
Στη χώρα μας έχουν γίνει εκτεταμένες έρευνες που κάλυψαν μεγάλα τμήματα του Ελληνικού χώρου. Κυρίως στο Ιόνιο και στο Αιγαίο.
Στο Ιόνιο, παρόλο που υπήρχαν σοβαρές ενδείξεις για ύπαρξη κοιτασμάτων (Παξοί, Ζάκυνθος) μετά από πολλές και δαπανηρές ερευνητικές εργασίες, τελικά βρέθηκε το 1983 στη θαλάσσια περιοχή του Κατάκωλου ένα μικρό κοίτασμα με πολύ υψηλό όμως κόστος εξαγωγής (1000 βαρέλια την ημέρα με κόστος 40 δολάρια το βαρέλι).
Αντίθετα στο Αιγαίο μετά από έρευνες είμαστε πια σίγουροι ότι υπάρχει πετρέλαιο. Σε δύο περιοχές έχουμε βέβαιες ενδείξεις ότι υπάρχουν σοβαρά κοιτάσματα που μπορεί να καλύψουν ακόμη και μέχρι το σύνολο των αναγκών της χώρας.
Το κακό όμως είναι ότι και οι δύο αυτές περιοχές αμφισβητούνται από τους Τούρκους.
Περιοχή κοντά στη Λήμνο και τη Μυτιλήνη. Από έρευνες που έγιναν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου. Μάλιστα οι έρευνες που έγιναν από τη Γαλλική εταιρεία Beicip για λογαριασμό της ΔΕΠ δείχνουν εκτός από αυτή την περιοχή ότι υπάρχουν και άλλες πολύ ενδιαφέρουσες πετρελαϊκά περιοχές στο Νότιο Αιγαίο.
Περιοχή Μπάμπουρα ανατολικά της Θάσου. Είναι μια περιοχή που τμήματά της αμφισβητούνται από τους Τούρκους (βρίσκονται μεταξύ 6 και 12 μιλίων των Ελληνικών χωρικών υδάτων). Από έρευνες που έγιναν σ' αυτήν τη περιοχή υπάρχει βεβαιότητα για πετρελαϊκό δυναμικό που κυμαίνεται από 120 έως 200 εκατομμύρια απολήψιμα βαρέλια, που θα μπορούσε να καλύψει το 40% περίπου των αναγκών της χώρας και για πολλά χρόνια.
Για τα κοιτάσματα πετρελαίου στον Μπάμπουρα απειλήθηκε ελληνοτουρκική σύρραξη. Στην πρόθεση της Ελλάδας να προχωρήσει σε εκμετάλλευση των κοιτασμάτων στη θέση Μπάμπουρα η Τουρκία έγινε απειλητική «υπενθυμίζοντας» τη «συμφωνία» της Βέρνης (1976 Καραμανλής - Ετσεβίτ) και αργότερα τη «συμφωνία» της Βουλιαγμένης (1988 Παπανδρέου - Oζάλ). Τις δύο αυτές «συμφωνίες» που αναφέρουν οι Τούρκοι, η Ελλάδα, από ό,τι τουλάχιστον γνωρίζω, δεν δέχεται την ύπαρξή τους. Πάντως ανεξάρτητα αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν μπροστά στα νέα δεδομένα των σχέσεων της Τουρκίας και με την Ελλάδα και με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις προοπτικές που διανοίγονται, πιστεύω ότι ο Έλληνας Υπουργός των Εξωτερικών έχει χρέος να βάλει το θέμα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Και συγκεκριμένα στα Μέτρα Oικοδόμησης Εμπιστοσύνης.
Λαφαζάνης: Γιατί δεν προχωρούμε σε εξορύξεις;
«Στη χώρα μας, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, υπάρχουν σοβαρές δυνατότητες, κατόπιν συστηματικών και επίμονων προσπαθειών, να εξευρεθούν σημαντικά και προσοδοφόρα κοιτάσματα πετρελαίου που θα άνοιγαν νέους δρόμους για την ελληνική οικονομία. Τα τελευταία, όμως, χρόνια η έρευνα για την ανεύρεση κοιτασμάτων πετρελαίου, που από το 98 έχουν αναλάβει τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ (ΕΛ.ΠΕ) στα οποία συγχωνεύθηκε η Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου- Έρευνα και Εκμετάλλευση Υδρογονανθράκων (ΔΕΠ-ΕΚΥ), έχει υποβαθμιστεί απολύτως μέχρι πλήρους εγκαταλείψεως. Είναι χαρακτηριστικό γι αυτό ότι οι δαπάνες για έρευνα πετρελαίου ακολουθούν χρόνο με το χρόνο φθίνουσα πορεία (΄98- 1,4 δις, ΄99- 0,5 δις) με αποτέλεσμα το 2000 να έχει διατεθεί το ασήμαντο ποσό των 300 εκ. δραχμών, ενώ το σχετικό ανθρώπινο ερευνητικό δυναμικό έχει μειωθεί από 269 εργαζόμενους σε μόλις 70 εργαζόμενους σήμερα.»
Φυσικά τα παραπάνω δεν θα είχαν ιδιαίτερη σημασία αν αποτελούσαν αποτέλεσμα κάποιας έρευνας δημοσιογραφικής. Δυστυχώς όμως τα παραπάνω ανήκουν σε Ελληνα Βουλευτή και μάλιστα σε επερώτηση στη Βουλή. Πρόκειται για τον βουλευτή κ. Λαφαζάνη ο οποίος στις 29 Μαρτίου 2001 κατέθεσε την ερώτηση που αν μη τι άλλο αποδεικνύει ότι έρευνες στο Αιγαίο γινόντουσαν και μάλιστα με θετικά αποτελέσματα.
Οι εταιρίες στις οποίες είχε ανατεθεί από την Ελληνική κυβέρνηση η έρευνα πετρελαίων στο Αιγαίο είναι Πολυεθνικές. Πρόκειται για τις, ΤRITON, MOL, UNION TEXAS και όχι μόνο. Ειδικά για τις εταιρίες αυτές πιστεύεται ότι το Ελληνικό Δημόσιο δεν έχει σαφή εικόνα των αποτελεσμάτων των ερευνών που πραγματοποίησαν.
Στην Απογευματινή της 10/2/2002 δημοσιεύτηκε ένα άρθρο σχετικά με τα σημεία που θα συζητούσαν οι Παπανδρέου-Τζεμ στην Κων/λη στις 12/2. Ένα από αυτά τα θέματα σύμφωνα με την εφημερίδα ήταν και το πετρέλαιο!
Ο καθηγητής κ. Λέκκας σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «ΡΟΔΙΑΚΗ» αλλά και σε συνεργάτη των Aegean Times, απέρριψε κάθε πιθανότητα ύπαρξης πετρελαίων στο Αιγαίο. Απορίας άξιο είναι όμως ότι απέρριψε την ύπαρξη ακόμη και του κοιτάσματος της θέσης «Μπάμπουρας» στο Β. Αιγαίο λέγοντας χαρακτηριστικά ότι ακόμη και αν υπάρχουν κοιτάσματα πετρελαίου στο Αιγαίο αυτά είναι αμελητέα αφού πριν 15 εκατομμύρια χρόνια η σημερινή Ελλάδα αποτελούσε μια χερσόνησο γης και πουθενά δεν υπήρχε θάλασσα που αποτελεί τον απαραίτητο παράγοντα για την δημιουργία πετρελαίου. Όμως η άποψή του αυτή έρχεται σε αντίθεση με αυτή του τ. Κοσμήτορα της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Παπαγεωργόπουλου ο οποίος έχει παραδεχτεί δημόσια την ύπαρξη του κοιτάσματος στη θέση «Μπάμπουρα» λέγοντας χαρακτηριστικά ότι με την τότε τεχνολογία η μέγιστη ποσότητα πετρελαίου που μπορεί να αντληθεί από αυτό το κοίτασμα φτάνει τα 200.000.000 βαρέλια, ποσότητα που αρκεί να καλύψει το 40% των εθνικών μας αναγκών για 25 χρόνια. Φυσικά η άποψη του κ. Λέκκα για το Ν. Αιγαίο ελέγχεται αφού με βάση τις έρευνες που έχει κάνει η Γαλλική εταιρία Βeicip έχουν πραγματοποιηθεί τουλάχιστον δύο διδακτορικά σε Γαλλικά Παν/μια που παραδέχονται την ύπαρξη πετρελαίων στο Καστελόριζο και Δυτικά της Ρόδου. Στα διδακτορικά αυτά αναφέρεται ότι μία από τις γεωλογικές προϋποθέσεις για την ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου είναι η ύπαρξη ιζηματογενών πετρωμάτων. Στην περίπτωση του Αιγαίου, τα πετρώματα αυτά άρχισαν να σχηματίζονται πριν 150 εκατομμύρια χρόνια, όταν στη θέση της Ελλάδος υπήρχε θάλασσα. Σταδιακά, μέχρι πριν 13 εκατομμύρια χρόνια, αναδύθηκε η Αιγαϊδα, μια τεράστια χερσόνησος που ένωνε την Ελλάδα με τη Μικρά Ασία. Πριν από 5 εκατ χρόνια, λόγω των τεκτονικών ανακατατάξεων, η Μεσόγειος χώρισε τη γη στα δύο. Στο υπέδαφος του Αιγαίου λοιπόν υπάρχουν οι προϋποθέσεις (ιζηματογενή πετρώματα και ζωντανοί οργανισμοί) που εγκλωβίστηκαν στο υπέδαφος και μετά από εκατομμύρια χρόνια μετασχηματίσθηκαν σε υδρογονάνθρακες.
Στον επίλογο αυτής της έρευνας έχουμε να παρατηρήσουμε ότι αρκετοί ήταν αυτοί που πρότειναν την μη δημοσιοποίηση των στοιχείων της έρευνας επικαλούμενοι την αντίδραση των Τούρκων οι οποίοι εποφθαλμιούν τα κοιτάσματα πετρελαίου του Αιγαίου. Η απάντησή μας σε όλους αυτούς προέρχεται από το στόμα ανώτερου Κυβερνητικού παράγοντα ο ποίος δήλωσε «ΝΑ ΕΙΣΤΕ σίγουροι ότι ακόμη και αν δεν υπήρχαν τα πετρέλαια οι τούρκοι θα έβρισκαν χίλιους λόγους για να προβάλλουν τις διεκδικήσεις τους». Μήπως τελικά σήμερα που οι Τούρκοι έχουν ρίξει το βάρος στα κοιτάσματα της Κασπίας είναι η καλύτερη περίοδος για να κάνουμε επιτέλους αυτό που επί 30 χρόνια καθυστερούμε;
Οσο γι αυτούς που πιστεύουν ότι στο Αιγαίο δεν υπάρχει πετρέλαιο ας ανατρέξουν στα αρχεία του τ. υπουργείου Βιομηχανίας και θα διαπιστώσουν ότι σχεδόν το μισό Αιγαίο έχει δεσμευτεί από ξένες πολυεθνικές εταιρίες για αποκλειστική έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων. Αν η θεωρία του κ. Λέκκα ευσταθούσε δεν υπήρχε περίπτωση οι μεγαλύτερες εταιρίες πετρελαίου κυριολεκτικά να «σφάζονται» ποια θα αποκτήσει το αποκλειστικό δικαίωμα ερευνών από την Ελληνική Κυβέρνηση.