Το Τουμπάι είναι οικισμός, που όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει Δήμος με τοπικό άρχοντα τον Τουμπάρχη, της Θεσσαλονίκης με πληθυσμό ανυπολόγιστο, αλλά πολύ υπολογίσιμο. Χωρίζεται σε δύο υποοικισμούς: το Άνω Τουμπάι και το Κάτω Τουμπάι, από ένα ρέμα που έχει νερό μόνο αν βρέχει 10 ημέρες συνεχόμενα. Οι κάτοικοι του Τουμπάι είναι κατεξοχήν αθλητικοί τύποι, γι' αυτό και το ανάχωμα δίπλα στο ρέμα κατακλίζεται καθημερινώς και νυχθημερόν από τους κατοίκους που κάνουν τζόκινγκ με τα άι ποντ στα αυτιά, πατίνι, κουτσομπολιό ή βγάζουν βόλτα τα κατοικίδιά τους. Στο Άνω Τουμπάι κατοικοεδρεύει το γήπεδο του Μπανθεσσαλονίκιου Αθλητικού Ομίλου Κωνσταντινουπόλεως, δηλαδή του ΜΠΑΟΚ. Οι φίλαθλοι του ομίλου τον περισσότερο καιρό αγνοούν ότι έχουν ρίζες στην αρχόντισσα Κωνσταντινούπολη και συμπεριφέρονται ως γνήσιοι κάτοικοι του Τουμπάι, δηλαδή ως κάγκουρες.
Είναι εύκολα αναγνωρίσιμοι από το μηχανακάκι (με μπλε λάμπα και σέλα αράχνη) με τρύπια εξάτμιση που σηκώνει όλο το Τουμπάι στο πόδι στις 3 τα ξημερώματα. Κατά την δεκαετία του '90 κυκλοφορούσαν όλοι μαζί μπουλούκια με τα ίδια μπουφάν τύπου Φλάι που ήταν τότε πολύ της μόδας. Όταν ο Μπανθεσσαλονίκιος Αθλητικός Όμιλος Κωνσταντινουπόλεως έχει αγώνα, το σχολείο δίπλα στο γήπεδο κλείνει και οι μαθητές πηγαίνουν στον αγώνα ή οι πιο ευλαβείς στην εκκλησία δίπλα στο γήπεδο για να προσευχηθούν για ένα καλό αποτέλεσμα.
Το Τουμπάι έχει εδώ και χρόνια το δικό του πολιτιστικό κέντρο, γνωστό και ως "Η αλάνα του Τουμπάι". Εκεί για πολλά χρόνια φιλοξενούνταν τσίρκο και μπάζα από διερχόμενα φορτηγά για χωματουργικές εργασίες. Τα τελευταία χρόνια χτίζεται πολιτιστικό κέντρο και επειδή δε χωράει στην ήδη τεράστια αλάνα, γι' αυτό και έχουν κλείσει την οδό Κλεάνθους και χτίζουν και πάνω σ' αυτήν.
Το Τουμπάι επικοινωνεί αραία και πού, ανάλογα με τις διαθέσεις των οδηγών, με τον έξω κόσμο και το κέντρο της πόλης. Οι πάντα υπομονετικοί κάτοικοι εξυπηρετούνται από 3 γραμμές: το 12, το 14 και το 30. Το 12 είναι καταχωρημένο στους τουριστικούς οδηγούς ως το λεωφορείο - σάιτσίινγκ (sightseeing)(σαν αυτά τα διώροφα χωρίς καπάκι λεωφορεία που έχουν σε άλλες χώρες για τους τουρίστες).
Ο λόγος είναι ότι η συγκεκριμένη γραμμή διασχίζει πέρα ως πέρα την πόλη, κάνει πολλούς κύκλους χωρίς λόγο και αιτία και μάλιστα με μικρή ταχύτητα, και έτσι ο επιβάτης (είτε είναι βιαστικός εργαζόμενος, είτε ανέμελος τουρίστας) ανακαλύπτει ένα ένα τα αξιοθέατα της πόλης και μπορεί να τα βγάλει φωτογραφία. Και επειδή το Τουμπάι είναι των άκρων (ή του ύψους ή του βάθους), η γραμμή 14 κάνει την πιο βαρετή διαδρομή, καθώς δε στρίβει πουθενά και ακολουθεί από την αρχή ως το τέλος μια ευθεία πορεία. Τέλος, η γραμμή 30, γνωστή και ως "γραμμή φάντασμα", δεν είναι κάτι που πρέπει να παίρνει ο επιβάτης και πολύ στα σοβαρά. Περνάει όποτε θυμηθεί και με τους επιβάτες (ηλικιωμένους που πηγαίνουν στο ΙΚΑ και παιδάκια με σακίδια και σανίδες που πηγαίνουν στο κολυμβητήριο) πάντα σα παστωμένες σαρδέλες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου